III

“BÜGÜN, dün, yarın”
Senin özüne yabancı olana, canına (sıradan, basit, ağırlıksız) ek olsun diye kullanım hakkı verdiğin iyelik ekleri, yabancının ismine eklediğin iyelik eki kadar acıtır, içinde ki sadece sen olabilmişi… Ki o yar olabilendir, bugününde… “an”ları bu kadar çok değerli görmesi de, Geçmişini ve geleceğini elinde tutamadığındandır…

Sen sevgili sol yanına al beni, ismime ekleyeceğin tüm ekleri ekle ismimin sonuna, başına, ortasına... Uzun yoldan gelmesin sevgin. Taze bahar kokusu başka baharlara karışır, başka baharlarda bilmediğimiz çiçekler açar…
 

                                              IV

 

Yanılgı…
Tutsak değildim. Ama sevgiyi şişliyorlardı…